ζωντανοχωριστός

-ή και ζωντανοχωρισμένος, -η

χωρισμένος ζωντανός, διαζευγμένος (ή διαζευγμένη) από την (ή τον) σύζυγο του (της) που ζει ακόμη, ζωντοχήρος, ζωντοχήρα.